هدی جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حمید نجفی زرینی - استادیار دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
احمدرضا بلندی - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
عباداله عبادی - پژوهشگر مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

گیاه زعفران از جمله گیاهان بومی ایران بوده که دارای خواص دارویی و غذایی با اهمیتی می باشد زعفران در ایران به لحاظ اقتصادی دارای پیشینه و جایگاه مهمی است بنابراین انجام مطالعات ژنتیکی به منظور اصلاح و بهبود عملکرد محصول و کیفیت خصوصیات دارویی و ادویه ای ضروری است. در انجام مطالعات ژنتیکی ، استخراج DNA و کیفیت و کمیت ان یکی از گام های اولیه است . هدف از بررسی حاضر مقایسه روش های مختلف استخراج DNA از قسمت های مختلف در گونه های جنس زعفران است برای این منظور سه روش استخراج مینساویچ و همکاران، CTAB، دلاپورتا و همکاران برای انتخاب بهترین روش مورد ارزیابی قرار گرفتند به عنوان مواد گیاهی برای استخراج DNA برگ های جوان و مسن ، گل و کورم در چهار گونه جنس Crocus هر یک با سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند برای ارزیابی DNA حاصل از آزمایش اسپکتروفتومتر ، الکتروفورز ژل آگارز و PCR استفاده گردید . بر اساس نتایج حاصل میانگین عملکرد در روش مینساویچ و همکاران ده میکروگرم بر گرم بوده که نسبت به دو روش دیگر اختلاف معنی داری نشان داد. همچنین در مقایسه بافتهای مختلف ، بافت برگی با میزان متوسط سی میکروگرم بر گرم بالاترین میزان DNA را بدست داد. اما در گونه ختی مختلف نتایج یکسانی بدست آمد در نتیجه برای استخراج DNA در مطالعات ژنتیکی زعفران استفاده از بافت برگی با روش مینساویچ و همکاران که روشی ساده تر و کم هزینه تر نسبت به روش CTAB و دلاپورتا نیز می باشد پیشنهاد می گردد.

استخراج DNA، زعفران، PCR (واکنش های زنجیره ای پلیمراز) ، خواص دارویی