نگار ذخیره داری - کارشناس ارشد مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
حمیدرضا کبروی - استادیارگروه مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
حسین اصغرحسینی - استادیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی مشهد، دانشگاه فردوسی
پروانه توکلی - کارشناس ارشد مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

امروزه استفاده از تحریک الکتریکی روشی شناخته شده برای تشخیص، درمان و توانبخشی حرکتی، محسوب می شود و همچنین ازروشهای موثر برای بازگرداندن توانایی به بیماران دچار افتادگی پا می باشد. در این مقاله به منظور کنترل حرکت مچ پای معیوب در افراد مبتلا بهافتادگی یک پا، با استفاده از سیستم های منطق فازی و شبکه های عصبی_فازی به استخراج الگوی فعالیت عضله تیبیالیس آنتریور پرداخته شده است و این کار به صورتی انجام شده که سیستم قادر باشد با داشتن پیشینه ی فعالیت عضله تیبیالیس آنتریور و فعالیت عضله رکتوس فموریس تا لحظه ی اکنون، الگوی فعالسازی عضله ی تیبیالیس آنتریور را در لحظه ی بعد پیش بینی نماید. سپس مدل طراحی شده به منظورتعیین الگوی فعالسازی عضله تیبیالیس آنتریور پای مخالف با استفاده از اطلاعات مربوط به نحوه فعالسازی عضله رکتوس فموریس همان پا، مورداستفاده قرار گیرد. مزیت این روش نسبت به روش های گذشته این می باشد که برای اعمال تحریک الکتریکی به یک پا نیاز به سخت افزارهای پیچیده برای برقراری ارتباط با پای دیگر نداریم. نتایج حاصله نشان دهنده ی این می باشد که الگوی فعالیت پیش بینی شده توانسته الگوی واقعی عضله را به خوبی دنبال کند

افتادگی پا،الگوی فعالسازی،انفیس،تحریک الکتریکی عملکردی، سیستمهای منطق فازی