احمد شوشتری - استادیار دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
ابوالفضل سمیعی - کارشناس ارشد سازه دانشگاه فردوسی مشهد

یکی از عواملی که باید در تحلیل و طراحی لرزه ای ساز هها مد نظر قرار داد، تأثیر وجود میانقابها بر رفتار لرزه ای سازه می باشد، به عبارت دیگر باید به اثرات مفید و یا مخرب وجود قابهای میان پر که ناشی از تغییر در سختی و مقاومت این نوع قابه ا، نسبت به قابهای خالی است، توجه شود. در ساختمان سازی متداول در ایران مسئله فوق بسیار حائز اهمیت می باشد، چرا که در اکثر سازه ها، وجود دیوارهای میانقابی آجری بسیار به چشم می خورد. این در حالیست که عدم وجود ضوابط آئین نامه ای جهت ارزیابی صحیح و واقعی از عملک رد سازه، باعث گردیده تا در عمل از تأثیر میانقابها بر رفتار سازه ها چشم پوشی شود . تنها توصیه آئین نامه ٢٨٠٠ در این زمینه کاهش پریود سازه به میزان ٢٠ % می باشد ، بدیهی است که با توجه به تعداد قابهای میان پر، نوع میانقاب و نحوه آرایش آنها، این توصیه برای همه ح التهای گوناگون درست نم یباشد، بلکه باید با در نظر گرفتن عملکرد واقعی قابهای میان پر در هر حالت ضوابط خاص خود را ارائه نمود. بر این اساس در این مقاله، به ارزیابی رفتار لرزه ای دو نمونه سازه بتنی طراحی شده، مطابق با آئین نامه های آبا و٢٨٠٠ ، پرداخته شده است . بطوریکه با استفاده از تحلیل دینامیکی غیرخطی، و با مدلسازی میانقابها برای تحلیل، هر یک از این سازه ها در حالتهای، سازه دارای میانقاب، و سازه بدون میانقاب، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که نمی توان تاثیر میانقابهای آجر ی را بر رفتار لرزه ای سازه های بتنی نادیده گرفت، بلکه با توجه به نحوه آرایش میانقابها در ارتفاع، جنس آنها و سختی قابهای میان پر، در هر حالت، با توجه به رفتار متفاوت سازه، باید نکات خاصی را در هنگام تحلیل و طراحی مورد توجه قرار داد.

میانقاب آجری، قاب میا نپر، ساز ه های بتن مسلح، رفتار لرزه ای سازه، مدلسازی