همایون کتیبه - استادیار دانشکده معدن، متالورژی و نفت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

آبخوان دشت آب باریک بم در دشت آبرفتی به همین نام در حدود ٥٠ کیلومتری جنوب شهر بم در استان کرمان واقع است. در این مقاله به مطالعه و بررسی هیدروشیمیایی این آبخوان پرداخته شده است. مطالعات نشان داده اند که برطبق روند طبیعی به املاح محلول درآب این آبخوان از سمت جنوب به شمال و نیز غرب به شرق افزوده می شود اما برداشتهای بی رویه و بیش از حد از این آبخوان در سالهای اخیر موجب ایجاد آنومالیهایی در این روند طبیعی شده که این آنومالیها بصورت افزایش موضعی املاح آب خصوصا“ در نواحی مرکزی دشت خود را نشان می دهند که این امر ناشی از بالا آمدن کنتاکت آب شور و شیرین در این آبخوان می باشد. همچنین بررسی کیفی آب ١٤ حلقه چاه این دشت ازنقطه نظر شرب و کشاورزی به کمک دیاگرامهای شولر ، ویلکوکس و مثلثی انجام پذیرفته است.از ١٤ حلقه چاه بررسی شده ٧ چاه دارای آب با کیفیت خوب از نظر شرب ، ٤ چاه قابل قبول ، یک چاه نامناسب و یک چاه نامناسب تا بد میباشند.همچنین مطالعات نشان میدهند که بطور نسبی آب زیرزمینی دشت آب باریک از نقطه نظر خطر شوری در آبیاری کشاورزی در حد متوسط تا بالا قرار دارد لذا لازم است که در انتخاب نوع کشت دقت بعمل امده و گیاهانی کشت شوند که در مقابل شوری مقاوم باشند. همچنین بمنظور پیشگیری از شور شدکی بایستی از شستشو و مواد افزودنی ( نظیر ژیپس ) در خاک بطور دایم بهره برد

آبخوان(سفره آب زیرزمینی)،هیدروشیمی آبخوان ،تداخل آب شور و شیرین