محمد واقفی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشگاه خلیج فارس ، بوشهر.
محمدجواد عابدینی - استادیار ، بخش مهندسی راه و ساختمان، دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز.

فرایند نفوذ یکی از فرایندهای چرخة هیدرولوژیکی بوده که توجه آبشناسان را بیش از هر فرایند دیگری به خود جلب نموده است . این فرایند موجبات تب دیل بارندگی خام را به خالص فراهم نموده که در نهایت بارندگی مازاد در تبیین مدلهای بارندگی - رواناب مورد استفاده قرار می گیرد. عملکرد مدلهای بارندگی - رواناب بستگی تام به چگونگی تبدیل بارندگی خام به خالص داشته و در حال حاضر کیفیت بخشیدن به تغییرات مکانی و زمان ی فرایند نفوذ آب در خاک بعنوان مانع اصلی در بررسی عملکرد مدلهای بارندگی - رواناب محسوب می شود . در اکثریت مدلهای نفوذ، بارندگی بصورت ثابت (ماندگار) به مدل معرفی گردیده و موجبات تبدیل آن به بارندگی خالص فراهم می گردد. دراین مقاله با بهره گیری ازمدلGreen-Ampt و نتایج آزمایشات رینگ مضاعف در هفت چاهک که دریکی ازحوزه های معرف جنوب کشور انجام گردیده، موجبات تخمین پارامترهای مدل امکانپذیر گشته و آنگاه بارندگی خالص ناشی از بارندگی خام ناماندگار با استفاده از مدل تبیینی و با بهره گیری از دو دیدگاه کام ً لا متفاوت محاسبه م ی گردد . پس از تحصیل اطمینان از شرایط و محدودیتهای هر دیدگاه، امکان ایجاد تمایز بین مقیاس زمانی بکار رفته در مدل و مقیاس زمانی مشاهدة بارندگی ناماندگار و بررسی تاثیر آنها بر شاخصهائی نظیر عمق رواناب، پیک رواناب و نفوذ تجمعی میسر گردیده است

بارندگی ناماندگار، نفوذپذیری، مقیاس زمانی مدل، مقیاس زمانی مشاهدة بارندگی