رضا نورزاد - استادیار گروه عمران، دانشکده عمران، مجتمع فنی و مهندسی نوشیروانی، م
عبدالمجید ایزدی - کارشناس ارشد ژئوتکنیک، مجتمع فنی و مهندسی نوشیروانی ، مازندران

در محلهایی که مصالح مناسب برای پوسته سدخاکی وجود ندارد، در این مقاله تکنیک جدیدی مبنی بر استفاده از خاک چسبنده موجود در محل به صورت مسلح در خاکریز معرفی می گردد. به منظور تعیین کارایی روش، تحلیل های متعددی با استفاده از روش اجزاء محدود و با نرم افزار PLAXIS انجام گردید. این تحلیل های تنش-کرنش با پارامترهای گوناگون برای دو حالت پایان ساخت و نخستین آبگیری انجام شد. نتایج این تحلیل ها نشان میدهد که اثرات تسلیح مفید است و منجر به کاهش تغییر مکان های افقی در بدنه و پی سد می گردد. میزان کاهش بستگی به نوع مصالح پی و خاکریز، ارتفاع خاکریز و تعداد ژئوتکستایلهای استفاده شده دارد. اثرات تسلیح برای خاکریز روی پی چسبنده نرم، برای مصالح خاکریز با سختی وضریب تراوایی کمتر و با تعداد ژئوتکستایلهای بیشتر به مراتب موثرتر است. در مورد ارتفاع خاکریز نیز می توان گفت که ارتفاع بهینه ای وجود دارد که اثرات تسلیح برای آن بیشتر می باشد.

خاکریز مسلح ، ژئوتکستایل ، خاک چسبنده ، پوسته سد ، تحلیل تنش کرنش