علی منصور خاکی - دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران
افشین شریعت مهیمنی - استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران
محسن بابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران

عوامل متعدد آسیب پذیری وجود دارند که ممکن است عملکرد یک شبکه حمل و نقلی را با مشکل روبرو بنمایند. آسیب پذیری در شبکه های حمل و نقل درون شهری عمدتا ناشی از عوامل طبیعی یا ترافیکی هستند که از این جمله می توان به سیل، زلزله، عوامل جوی، تصادفات، تعمیر و نگهداری و غیره اشاره کرد. هنگامی که هر کدام از عوامل فوق الذکر رخ دهند می توانند بر ظرفیت وزمان سفر شبکه تاثیر بگذارند و در نتیجه اعتمادپذیری را کاهش دهند. در شرائط جوی علاوه بر این تقاضا نیز تغییر کرده و در نتیجه عدم اطمینان افزایش می یابد. در این مقاله با فرض وجود تابع احتمالی ظرفیت پیوندها بعد از وقوع حادثه، روشی بر مبنای برنامه ریزی پویا برای سرمایه گذاری در شبکه حمل و نقل درونش هر ارائه شدهاست تا در شرائط عدم اطمینان بتوان دسترسی را با در نظر داشتن قابلیت اطمینان در سطوح دلخواه باکمترین هزینه تامین کرد. با توجه به نتایج این روش می توان تعیین کرد که برای رسیدن به یک سطح اطمینان مطلوب روی کدام پیوندها و به چه اندازه باید سرمایه گذاری کرد. این روش برای حالت های مختلفی از شبکه بکارگیری و اجرا شده است که نمونه ای از آن در این مقاله ارایه می گردد.

آسیب پذیری ، شبکه حمل و نقل ، تخصیص قابلیت اطمینان ، برنامه ریزی پویا