سعید صبوری - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران
صلاح الدین مام عزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهر

درسه دهه اخیر، دیوارهای برشی فولادی به عنوان یک سیستم باربر حانبی مورد استفاده قرار گرفته اند. یکی از راههای بهبود رفتارکمانشی دیوارهای برشی فولادی استفاده از سخت کننده ها می باشد. سختکنندهها با جلوگیری از کمانش ورق فولادی قبل ازجاری شدن، باعث بهبود رفتارآنها شده و علاوه بر این باعث افزایش سختی، مقاومت، شکل پذیری و افزایش جذب انرژی می شوند. با توجه به اینکه در سالهای اخیر، ایده طراحی سازه ها بر اساس شکل پذیری مطرح شده است، محققان سعی در بررسی تاثیر پارامترهای مختلف بر میزان جذب انرژی دارند. یکی از این پارامترها در دیوارهای برشی فولادی، ممان اینرسی سخت کننده ها می باشد. در این مقاله با توجه به نتایج آزمایشهای تاکاهاشی و همکاران (1) که تنها آزماشهای صورت گرفته در زمینه دیوارهای برشی فولادی تقویت شده می باشد، مقدارممان اینرسی لازم برای سخت کننده ها جهت ایجاد مود کمانش موضعی در سیستم، به دست آمده است نتایج گرفته شده از مدل اجزای محدود با روابط تئوری و نتایج آزمایشگاهی مقایسه شده و نتایج خوبی به دست آمده است.

دیوار برشی فولادی ، سخت کننده ، کمانش کلی ، کمانش موضعی