ملک محمد رنجبر - استادیار دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
رحمت مدندوست - استادیار دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
ایمان محمدپور نیک بین - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران

همگنی ناکافی ناشی از بتن ریزی به علت تراکم ناکافی و یا جداشدگی دانه های سنگی می تواند اجرا و ساخت را مورد تردید قرار دهد. مطمئنا نیاز به تراکم کافی و مناسب و جابه جایی آسان بتن در سازه هایی که درآنها با انباشتگی آرماتور در بتن رو به رو هستیم منجر به رشد و توسعه بتن خود تراکم شده است. با توجه به اینکه قابلیت جریان بالا در بتن خود تراکم وجود دارد و ممکن است این قابلیت باعث افزایش جداشدگی و نشست دانه ها در هنگام جابه جایی و ریختن بتن گردد. لذا در این تحقیق سعی شده است با بررسی میزان همگنی مقاومت فشاری در دیوار بتن مسلح ساخته شده با بتن خود تراکم در مقایسه با بتن معمولی این موضوع را ارزیابی قرار گیرد. این ویژگی به کمک آزمایش مغزه گیری و استفاده از سرعت امواج اولتراسونیک ارزیابی می شود. نتایج حاصل از بررسی های به عمل آمدهدر این تحقیق نشان میدهد که اگرچه میانگین مقاومت بتن خود تراکم در دیوار از بالا به پایین درجهت ریزش بتن رو به افزایش می باشد ولی این افزایش مقاومت در مقایسه با بتن معمولی کمتر می باشد.

دیوار بتن مسلح، مقاومت فشاری ، روش اولتراسونیک ، مغزه گیری ، تغییرات مقاومت ، بتن خود تراکم