نادر طباطبایی - دانشیار دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
آرش معتمدی - کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه صنعتی شریف، تهران

استفاده از نتایج آزمایشهای تغییر مکان غیر مخرب NDT در ارزیابی وضعیت سازه ای روسازی و امر مدیریت و نگهداری راهها از دهه 1970 میلادی آغاز گردیده است ودارای اهمیت بسیاری است. جهت استفاده از نتایج به دست آمده از آزمایشهای غیر مخرب (FWD)، برای ارزیابی سازه ای روسازی و محاسبه مدول ارتجاعی لایه ها، از محاسبات معکوس استفاه می گردد(1). اکثر برنامه های محاسبه معکوس موجود برای تعیین مدول لایه های روسازی از روش کمینه کردن یک تابع خاص، که به تفاوت بین مقدار بدست آمده از آزمایش و تئوری مربوط می شود، استفاده می کنند. مشخص شده است که در حل اولیه برنامه های محاسبه معکوس، کمینه های نسبی دیگری به غیر از کمینه اصلی بعنوان جواب انتخاب می شود. الگوریتم ژنتیکی (GA)، روشی است که بر مشکل وجود این کمینه ها غلبه می نماید. در انجام این پروژه هدف این است که با استفاده از الگوریتم ژنتیکی، با پارامترهای کنترل شده مناسب جهت تخمین مقاومت لایه های روسازی ، و نوشتن نرم افزار مربوط بتوان مقاومتلایه های روسازی را با تخمین خوبی در مدت زمانی مناسب بدست آورد.

روسازی ، مدول الاستیسیته ، آزمایش غیر مخرب ، محاسبات معکوس ، الگوریتم ژنتیک