شهلا رحمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد الهیات و ادیان دانشگاه شهید بهشتی

روح انسان از منزلت والایی برخوردار است و با بررسی آیات قرآن در می یابیم این روح، تنزل یافته روح خداوند است کهدر کالبد مادی انسان دمیده شده و محجوب در حجابها گشته است و انسان بی اطلاع از این منزلت، سرگرم امیالنفسانی، عمر خود را سپری می کند. نفس انسانی به علت تجرد، این توانایی را دارد که به استکمال خود چه در جهتکمال به سوی أحسن تقویم، یا به أسفل السافلین برسد. آیات قرآن و رهنمودهای رسولان، در پی متذکر ساختن انسانعباد « است که اگر از این حجابها رها شود؛ می تواند در زمره کسانی قرار بگیرد که خداوند آن ها را در کتابش با نامستوده است. این مقاله برآن است که انسان را با سه مسئله روبه رو کند: چه بوده، چه گشته، چه خواهد شد. » الرحمنعباد « سپس چگونگی ربوبیت الهی را تحت اسماء الهی برای آنان که تکبیر عبودیت را گفته اند بیان کرده، در نهایت به «عباد الرحمن»و ویژگیهای آنان و تأثیر آموزه های دینی در استکمال آنان، می پردازد.

ربوبیت، استکمال نفس، عباد الرحمن، مطهر، اسماء جمال و جلال