محمدمهدی خواجه پور - استادیار دانشکده علوم قرآنی میبد

مفهوم سبک زندگی، به نسبت رویکردهایی که بدان پرداخته میشود، تعاریف متفاوتی دارد. سبکهای زندگی مجموعهای ازطرز تلقیها، الگوها، ارزشها، شیوههای رفتار، سلیقهها، نوع مصرف، و وسایل زندگی است که غالباً اقدامی جمعی است و شماری از افراددر یک نوع سبک زندگی، اشتراکهایی پیدا میکنند و این اشتراکها بهصورت نمادین در جامعه مطرح و موجب هویتبخشی به شخص وگروههای اجتماعی میشود. امروزه سبک زندگی عاملی تأثیرگذار در تمامی جنبههای زندگی دانسته میشود این موضوع به صورتامروزی ان ، از نیمه قرن نوزدهم میلادی در ادبیات جامعهشناسان و روانشناسان اجتماعی و سپس در حوزه مطالعات فرهنگی وارد شد؛گو اینکه هر جامعه برای شکلگیری و رشد اجتماعی، نیازمند بهرهمندی از الگوهای متعدد رفتاری و کنشی در سطوح گوناگون است.مدتی است که در جامعه ما نیز به ادبیات ویژه این موضوع توجه میشود، ولی طبیعی است به اقتضای اسلامی بودن جامعه ایرانی، برسبک زندگی اسلامی ایرانی تأکید ویژهای شود. بر این اساس، برای نهادهای اثرگذار فرهنگی، همچون خانواده، آموزش و رسانه، توجه بهآموزههای اسلامی و الهام گرفتن از الگوهای معرفی شده در این آموزهها، برای شکل دادن به نوعی از سبک زندگی متناسب با شاخصهایفرهنگی خاص جامعه ایرانی، مهم خواهد بود. پژوهش حاضرمیکوشد تا مهمترین مبانی وزیر ساختهای سبک زندگی غربی واسلامی راتشریخ نموده اثار وعوارض ان را تا حد امکان استخراج ومعرفی نماید

سبک زندگی، اسلام، غرب