حمیدرضا بصیری - استادیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه علامه طباطبائی
زهرا بشارتی - دانش آموخته کارشناسیا رشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه علامه طباطبائی

در نقلی روایی چنین آوردهاند که امام حسن مجتبی)علیه السلام( به فردی که آن حضرت را فرزند فاطمه زهرا)سلام الله علیها(خوانده بود، توصیه فرمود که ایشان را به پدرشان علیبن ابیطالب)علیه السلام( منتسب کند و سپس فرمود: فأبی خیرٌمن امی . دربرخورد نخستین، از روایت مذکور، فضیلت و برتری امام علی )علیه السلام( بر حضرت زهرا)سلام الله علیها( برداشت می شود لیکن با عنایتبه موارد استعمال واژه خیر در قرآن، روایات و لغت عرب، انگیزههای احتمالی فرد خطابکننده، فضای فرهنگی- سیاسی جامعهی آن روزکه با تبلیغات فراوان معاویه و پیروان او به سمت حذف نام امام علی)علیه السلام( پیش میرفت و نیز این نکته که در فرهنگ عرب جاهلی،خطاب کردن با نام مادر چه بسا کنایهای طعنهآمیز تلقی میشد، به نظر می رسد امام حسن)علیه السلام( درمقام تخاطب، انتساب به پدربزرگوارشان را نسبت به مادر عزیزشان گزینش مناسبتری دانسته و درصدد القای برتری مقام امیرمومنان)علیه السلام( نسبت به حضرتزهرا)سلام الله علیها( نبودهاند

امامت، امام علی)علیه السلام( ، فاطمه زهرا)سلام الله علیها(، خیر، فضیلت