جعفر سنجری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده الهیات دانشگاه سیستان و بلوچستان

قرآن پژوهی یکی ازپربارترین رشته های پژوهشی درحوزه ی اسلام شناسی است اما متاسفانه عده ای ازدانشمندانی کهدرغرب به قرآن پژوهی پرداخته اند هدفشان صرفاً پژوهش درموردقرآن نبوده وقصدوقرض خاصی رادنبال کرده اند. آناندرپژوهش های خودشان پا را ازحیطه ی انگیزه ی علمی فراترگذاشته اندوبا هدف خدشه دار کردن اسلام وقرآن وفراهمکردن زمینه ی گرایش به مسیحیت با آوردن استدلالاتی غیرمنطقی قرآن واسلام را مأخوذ ازیهودیت ومسیحیت دانسته اندکه خوشبختانه اندیشمندان اسلامی ازجمله آیت الله معرفت وعلامه طباطبایی خرافه گویی های این مستشرقان راموردنقادیقرار داده وکوته اندیشی معارضان با قرآن رابرملا ساخته اند.این مقاله با روش توصیفی تحلیلی بابررسی آراء مستشرقاندرمباحث قرآنی چند هدف را دنبال می کند:یکی آنکه خوانندگان را با آراء مستشرقان درمباحث قرآنی آشنا سازد؛دوم این کهغیرعلمی بودن انگیزه های مستشرقان در قرآن پژوهی را نشان دهد؛وسوم آن که به بررسی آراء مستشرقان درمباحث قرآنیونقدآن توسط علامه طباطبایی بپردازد.

قرآن،اسلام ،علامه،مستشرقان