محمد شریعتی کمال آبادی - استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهرکرد

هنگام نزول قرآن فرضیه هیات بطلمیوس بر محافل علمی جهان حاکم بود. طبق این فرضیه اجرام آسمانی حرکتی نداشتندبلکه در دل اجسام بلورین وهمچون طبقات پوست پیاز روی هم متراکم ومیخکوب شده وحرکت آنها تابع افلاکشان بود وشناور بودن خورشید و حرکت طولی وجریانی آن مفهومی نداشت تا اینکه آیاتی از قرآن از جمله این آیه از سوره مبارکه یس:خورشید پیوسته به سوى قرارگاهش در حرکت است، متحرک بودن خورشید رابه طور ؛« و الشمس تجری لمستقر لها »هم « لمستقر » برحرکت وضعی وانتقالی خورشید دلالت دارد و از واژه « تجری » مستمر بیان کرد؛ به این بیان که واژه یاستفاده می شود که خورشید بسوی یک سمت معین که منزل ومقصد اوست درحال حرکت است و با این کشف علمیروزنه ای گشوده شد به روی دانشمندان که این مساله را مورد تحقیق و پژوهش قراردهند.

خورشید، ثابت، متحرک، حرکت وضعی، حرکت انتقالی