نادیا آقارضایی طرخورانی - عضو علمی علوم سیاسی دانشگاه پیام نور

این مقاله در پی نشان دادن جایگاه سیاست و رابطه دین و سیاست در اندیشه غزالی میباشد. اموری چون تسری تقوا وپارسایی به حوزه سیاست ونیز نظارت پیوسته و کارآمد در چارچوب فرضیه امر به معروف و نهی از منکر، ...، همگی بهنهادینه شدن شریعت در حوزه سیاست مدد می رساند. غزالی با نگرش اخلاقی به سیاست بر آن است تا چنین مهمیتحقق یابد.با توجه به بررسی های صورت گرفته به این نتیجه رسیدیم که از نظر غزالی دین و سیاست چون دو برادر هستند و همراهیکدیگر و تفکیک ناپذیرند و سیاست بدون این چون فقه بدون علم به احوال دل و دینداری بدون سیاست مانند صوفیجاهل به فقه است.روش این پژوهش تحلیلی – توصیفی با استفاده از تکنیک کتابخانه ای می باشد.

غزالی، دین، اخلاق، سیاست، تصوف