سودابه حسین زاده اصل - کارشناسی ارشد ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه تهران

قوه ی عقل موهبتی الهی است که در نهاد بشر به ودیعه گذار ده شده است. قرآن به صراحت وجود انسانی راتکریم کرده است و بر تعقل و اندیشیدن و تفکر تاکید کرده است. چنانچه قرآن کسانی را که نمیاندیشندهمچون حیوانات معرفی می کند و از آنها بعنوان شر الدواب نام می برد. پس عقل حقیقتی است که قرآ ن آن راوجه ممیزه انسان و حیوانات و نباتات میداند. این پژوهش در پی بررسی سهم عقل در کمال و کرامت انسانیاست. به نظر می رسد هرچند عقل از جمله مبنای، کرامت تکوینی بشری است اما عقل در رسیدن به کرامتحقیقی نقش ابزاری داشته و سهم عمده ای در کسب کرامت اکتسابی یا به عبارت دیگر در حصول تقوا دارد کههمان کرامت حقیقی انسانی است.

قرآن، انسان، عقل، کرامت تکوینی، کرامت اکتسابی