علی حیدری نیا - کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی

مقاله حاضر به بررسی جامعه شناختی رابطه باورهای دینی با سبک زندگی مردم شهر زاهدان در سال 1392 براساسنظریه و روش گافمن پرداخته است. چارچوب نظری این پژوهش مبتنی بر نظریه و روش اروینگ گافمن از نظریهپردازان مکتب کنش متقابل است. پژوهشگر درصدد بوده است تا رابطه باورهای دینی با سبک زندگی اسلامی افراد رادر زندگی آنان مورد بررسی قرار دهد. برای رسیدن به این اهداف از روش میدانی و شیوه مشاهده مشارکتی و مصاحبهغیر رسمی استفاده شده است و با افراد شاخص در گروه نیز مصاحبه غیر رسمی به عمل آمده است. نتایج این پژوهشحاکی از آن است که افراد در موقعیت جلوی صحنه جنبه ای از خود را به نمایش می گذارند که مورد پذیرش دیگرانو فرهنگ موجود جامعه باشد. در موقعیت پشت صحنه افراد از آزادی عمل بیشتری برخوردارند، زیرا تحت نظارتهنجارها و قوانین جامعه نیستند و برای حفظ منزلت اجتماعی شان نقشی را ایفا نمی کنند و به میزان بیشتری به خودواقعی شان نزدیک می شوند، درحالی که در موقعیت جلوی صحنه افراد بیشتر خود اجتماعی شده شان را به نمایشمی گذارند. نتیجه تحلیل مصاحبه ها با افراد شاخص گروه نشان می دهد که میان باورهای دینی و سبک زندگی افرادچه در جلوی صحنه و چه در پشت صحنه رابطه معنی داری برقرار است.

باورهای دینی، سبک زندگی اسلامی، زاهدان