ندا فضلی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی

هدف اصلی این پژوهش پاسخ به این سؤال است که آیا با افزایش یا کاهش دین داری در رفتار زیست محیطی تغییریبه وجود می آید یا خیر؟روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایشی است. نمونه آماری شامل 144 نفر ساکن در شهر بابل بوده که با روش نمونهگیری آسان انتخاب شده اند. ابزار این تحقیق پرسشنامه بوده. نظریه دورکیم (در مورد دین داری) و دانلپ و ون لیر (در موردپارادایم جدید زیست محیطی) به عنوان چارچوب نظری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد با وجود شرایطنامناسب در شهر بابل رفتارهای زیست محیطی افراد مورد مطالعه بیش از 65 % گزارش شده است. علاوه بر آن دین داری افرادمورد مطالعه در حد زیاد است. هم چنین از یک سو بین جنسیت، وضعیت اشتغال و تحصیلات و نگرش زیست محیطی بارفتار مسئولان زیست محیطی افراد رابطه وجود ندارد، اما بین سن، وضعیت تأهل، آگاهی زیست محیطی و دین داری با رفتارزیست محیطی افراد رابطه وجود دارد. با افزایش دین داری رفتارهای مسئولانه زیست محیطی افزایش می یابد

رفتار زیست محیطی، دین داری، آگاهی زیست محیطی، نگرش زیست محیطی