نسرین رفائی سعیدی - کارشناس ارشد مشاوره
اعظم محمدزادهقصر - دانشجوی دکتری رشته برنامه ریزی درسی دانشگاه فردوسی مشهد
هوشنگ گراوند - دانشجوی دکتری رشته روانشناسی تربیتی دانشگاه لرستان

سبک فرزند پروری والدین به منظور تعلیم و تربیت فرزندان بر چگونگی شکل گیری مذهب آنان تاثیر می گذارد.بنابراین هدف پژوهش حاضر رابطه ادراک از سبک های فرزندپروری با جهت گیری مذهبی (درونی، بیرونی) دانشجویانمی باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد بودند. نمونه ای به حجم 352نفر ( 30 درصد مرد و 70 درصد زن)انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده مقیاس سبک های فرزندپروری بامریند وجهت گیری مذهبی آلپورت و روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه برروش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام)، از روش آمار استنباطینیز استفاده شد. یافته های ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که سبک های فرزندپروری مستبدانه و (MANOVA)سهل گیرانه با جهت گیری مذهبی بیرونی و سبک فرزند پروری مقتدرانه با جهت گیری مذهبی درونی دارای رابطهمثبت و معناداری هستند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که جهت گیری مذهبی درونی از طریقسبک فرزندپروری مقتدرانه و جهت گیری مذهبی بیرونی از طریق سبک های فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه قابلنشان داد، بین دختران و پسران از لحاظ سبک های فرزندپروری مقتدرانه، MANOVA پیش بینی است. آزمونتفاوت معناداری وجود دارد اما از لحاظ جهت گیری مذهبی تفاوت معنادار نبود. همچنین بین گروهای آموزشی مختلفاز لحاظ سبک های فرزندپروری و جهت گیری مذهبی تفاوت معناداری وجود نداشت. با توجه به یافته های به دستآمده از پژوهش حاضر می توان بیان داشت که سبک فرزندپروی مقتدرانه مهمترین نقش را در جهت گیری مذهبیدرونی و سیک فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه مهمترین نقش را در جهت گیری مذهبی بیرونی دارند.

سبک فرزندپروری، جهت گیری مذهبی درونی، جهت گیری مذهبی بیرونی