زهرا قنبرپور - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه خوراسگان اصفهان

یکی از مهم ترین و برجسته ترین و سازنده ترین امر برای رسیدن به کمال بشری و نظارت بر امنیت و حفظ کانوناجتماعی تساوی مرد و زن در صفات نیکو وخصال پسندیده است به این معنی که با وجود اختلاف مرتبه میان آن هاهر کدام از آنان به کمال مورد نظر خود خواهند رسید و آنان در رسیدن به کمالات الهی مساوی می باشند. در اینپژوهش به بررسی نقش زن در نهج البلاغه و مطالعه آرا تربیتی آن پرداخته شده. پس از بررسی روایات و احادیث بهمسائلی از قبیل تقطیع کلام امام (ع) و جداسازی از تصمیم قضاوتهای موردی امام علی (ع) و برداشت نادرستپژوهشگران و شارحان به تمایزات جسمانی زن و مرد سعی شده است با ارائه الگوها و مصادیق واقعی سیمای زن و ابعادشخصیتی و تربیتی و جایگاهی که درنظام خلقت برای آن در نظر گرفته شده است بیان شود.

نهج البلاغه، سیمای زن،ابعاد وجودی زن،روانشناسی زن