سمیرا قدرتی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه بجنورد
ناصر مهران فرد - دکترای روانشناسی مدرس دانشگاه پیام نور تهران
سید سعید موسوی - دکترای روانشناسی مدرس جهاد دانشگاهی کاشمر
حسن قربانی - دکترای فلسفه دانشگاه پیام نور شاهرود

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخلات مددکاری اجتماعی گروهی روی جوانان منحرف میباشد، که از بین کلکودکان 12 تا 18 سال حاضر در کانون اصلاح و تربیت تهران 40 نفر را به شیوه تصادفی به عنوان شرکت کننده درپژوهش انتخاب شدند. تمام شرکت کنندگان با خرده مقیاس سازگاری اجتماعی بل مورد ارزیابی قرار گرفتند. دو گروهآزمایشی در 9 جلسه کار گروهی شرکت نمودند و گروه های کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. و در پایان دادهتجزیه و تحلیل شد. نتایج حاکی از آن بود مداخلات مددکاری اجتماعی گروهی در هر دو t های موجودبا آزمون آماریگروه سنی بر افزایش سازگاری اجتماعی پسران بزهکار مؤثر بوده است. برای گروه 12 تا 14 سال تمام سطح معناداری برابر با 0/24 و سطح معناداری برای گروه 15 تا 18 سال 0/025 0 گزارش شده است.

مددکاری ، رویکرد شناختی – رفتاری، سازگاری اجتماعی، منحرف