آزیتا بهبهانی نیا - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

یکی از مشکلات عمده زیست محیطی ، آلودگی خاکها ، آبهای جاری و زیر زمینی ، گیاهان و محصولات کشـاورزی با مواد و سموم شیمیایی است . هدف از پژوهش حاضر بررسی مقادیر باقیمانده سموم مصرف شده در میوه خیـار منطقـه دماوند می باشد . جهت اجرای این طرح ، 6 ایستگاه جهت نمونه برداری درمنطقه بر اساس پوشش زراعی و باغی و امکـان دسترسی انتخاب گردید . از محصول خیار ایستگاههای فوق در زمانهـای مختلـف پـاییز و تابسـتان نمونـه بـرداری شـد . زمانهای نمونه برداری منطبق با زمان سمپاشی با استفاده از اطلاعات محلی ، انتخاب شـد . نمونـه هـا بـه سـرعت جهـت عصاره گیری به آزمایشگاه منتقل شدند و تجزیه نمونـه هـا بـا اسـتفاده از دسـتگاه گـاز کرومـاتوگرافی انجـام گرفـت . یافته های ایـ ن پـژوهش نشـان داد مقـادیر باقیمانـده سـموم پـی متـروزین و تترادیفـون در محصـول خیـار منطقـه در بعضی ایستگاه ها بیش از حد مجاز می باشد و این سموم تقریبا " در تمام منطقه و ایستگاههای نمونه برداری مورد اسـتفاده قرار می گیرند . مقادیر سم پی متروزین در دو ایستگاه نمونه برداری در دو فصل نمونه برداری با همدیگر اختلاف معنی دار در سطح /05 داشته اند . با توجه به اینکه محصول خیار روزچین بوده و سریعا " بدست مصرف کننده می رسد، لـذا بایـد بـا توجه به دوره کارنس سموم از این مواد استفاده شود و قبل از حصول اطمینان از پایان این دوره ، محصول به بازار عرضـه نشود . و هر چند گاه آزمایشهایی برای مشخص نمودن اجرای صحیح قوانین مربـوط بـه سـموم بـه عمـل آورنـد و بـه کشاورزان توصیه شود برای هر محصولی سموم ویژه آن ودر حد نیاز بکاربرده شود واز بکار بردن سموم دیگر خودداری شود .

باقیمانده سموم ، محصول خبار ، گاز کروماتو گرافی ، منطقه دماوند