مهدی شاهدی اصل - دانشجوی دکترای مهندسی مواد و متالورژی
فاضل ظلی پور - کارشناس ارشد مهندسی مواد - جوشکاری
امیرحسین کوکبی - استاد و عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنعتی شریف
پدرام مهدیزاده تهرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد

یکی از مسایل مهمی که بر اثر جوشکاری در فلزات پدید میآید, تنش پسماند کششی است که حتی ممکن است به مقدار تنش تسلیم قطعه برسد. در جوشکاری فولادهای زنگ نزن آستنیتی ٣١٦ غالبًا فاز فریت تشکیل شده که منجر به کاهش تنشهای پسماند میشود. در این پژوهش, تاثیر میزان فاز فریت بر تنشهای پسماند این نوع فولاد مشخص می گردد. نمونه های مورد استفاده, ورقهایی با دو ضخامت مختلف میباشند که عملیات جوشکاری به روش الکترود دستی با دو طرح اتصال نفوذ کامل و نفوذ جزئی بر روی آنها انجام گرفته است. تنشهای پسماند به روش جریان گردابی اندازه گیری شده و نتایج آزمایشها حاکی از آن است که با افزایش عمق نفوذ جوش، افزایش ضخامت ورق, افزایش تعداد پاسهای جوشکاری و کاهش سرعت سرد شدن جوش, میزان تنشهای پسماند ایجاد شده در قطعه افزایش م ییابد. با تغییر نوع الکترود جوشکاری و در نتیجه میزان کروم و نیکل معادل, مقدار تنش پسماند به ریز ساختار نهایی و میزان فاز فریت حاصله بستگی خواهد داشت

فولاد زنگ نزن آستنیتی ٣١٦ - جوشکاری - فاز فریت - تنش پسماند - جریا نهای گردابی