مهران کدخدایان - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد
احمد عرفانی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه فردوسی مشهد

در این مقاله با رویکرد جدیدی در زمینه بهینهسازی، هیدروفرمینگ اتصالات T شکل مطالعه می شود. تحلیل آماری بر روی پارامترهای بارگذاری نشان میدهد که برخی از متغیرهای بارگذاری بر روی تغییر شکل لوله تاثیر چندانی ندارند.لذا، برای مطالعه دقیقتر مسیرهای بارگذاری، این متغیرها با مقادیر ثابت بهینه جایگزین میگردند. در ادامه شش متغیر موثر بارگذاری انتخاب و برای هر متغیر محدوده مینیمم و ماکزیمم تعیین میشود. برای تعیین ارتباط ریاضی بین متغیرهای بارگذاری و پارامترهای تغییر شکل از روش طراحی آزمایشات (DOE) برمبنای روش Full Factorial استفاده میگردد. بر اساس آزمایشهای دو سطحی مینیمم و ماکزیمم، 64 مسیر بارگذاری طراحی میشود. رفتار تغییرشکل لوله توسط هر مسیر بارگذاری، توسط شبیهسازی اجزا محدود تحلیل میشود. با تحلیل رگرسیون، مینیمم ضخامت و ماکزیمم ارتفاع شاخه لوله بر اساس متغیرهای بارگذاری مدلسازی میگردد. برای بهینهسازی متغیرهای بارگذاری ازالگوریتم تبرید تدریجی استفاده میشود و به این ترتیب مسیرهای بارگذاری برای تولید اتصالات مطلوب بدست میآیند.

اجزا محدود- بهینهسازی- الگوریتم تبرید تدریجی، هیدروفرمینگ، Full Factorial