محمدرضا شبگرد - استادیار و عضو هیئت علمی گروه مهندسی ساخت و تولید دانشگاه تبریز
گوهر رنجبری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد هادیشهر

هدف این مقاله بهینه سازی زبری سطح (Ra) قطعه کار تنگستن کاربایدی (WC-10%Co) براساس پارامترهای ورودی فرایند EDM ( شدت جریان جرقه (I)، زمان روشنی پالس (Ti) با و بدون ارتعاشات التراسونیک ابزار با استفاده از الگوریتم ژنتیک می باشد. در این تحقیق پس از انجام آزمایشات، ابتدا روابط حاکم بر پارامترهای ورودی و خروجی وسپس بهترین مقدار پارامترهای ورودی جهت بدست آوردن کمترین زبری سطح توسط الگوریتم ژنتیک بدست آمد ه است. ارزیابی نتایج این تحقیق نشان می دهد، الگوریتم ژنتیک، انتخاب دقیق و آسان پارامت رهای ورودی را میسر می سازد و بهترین سطوح پارامترهای ورودی را جهت دستیابی به زبری سطح مطلوب در ماشینکاری قطعات تنگستن کاربایدی به روش US/EDM و EDM ارائه میدهد، و بدین طریق به کاهش زبری سطح، زمان و هزینه های ماشینکاری کمک می کند.

ماشین کاری تخلیه الکتریکی (EDM)، الگوریتم ژنتیک (GA)، زبری سطح (Ra)