محمد ذاکری

آرتمیا در حال حاضر بعنوان یک آبزی ارزشمند جهت استفاده در صنعت آبزی پروری در سطح جهان مطرح است، با توجه به اینکه کشور ما نیز دارای این ذخایر طبیعی ارزشمند می باشد در این مطالعه به بررسی چگونگی بهره برداری بهینه از این منبع پرداخته شده است. فیتوپلانکتون بعنوان غذای اصلی آرتمیا محسوب می شود. از مشکلات پرورش آرتمیا جهت تولید تجاری از بین رفتن فیتوپلانکتونها یا سقوط فیتوپلانکتونها در شوری بالا است. دراین پروژه دو گونه آرتمیا به نامهای Artemia uromiana و Artemia feranciscana در نظر گرفته شد، که در شوری ppt100 و از غذاهای ارزان قیمت و قابل دسترس مانند: سبوس برنج، سبوس گندم، پودر ذرت، پودر سویا بهمراه روشهای تغذیه ای همراه با کودهای معدنی (اوره، دی آمونیوم) و کودهای آلی (کود گاوی، کود بزی) پرورش داده شده اند، تا بتوانند جایگزینی برای تغذیه آرتمیا بجای فیتوپلانکتون در شوریهای بالا باشد که نتیجه آن کاهش میزان مرگ و میر بیوماس استخرهای پرورشی و افزایش میزان تولید سیست و در نتیجه افزایش میزان سوددهی. علاوه بر آن تاثیر انواع خاکها شال خاکهای رسی، سیلتی ، ماسه ای و خاکهای گیاهی (هوموس) بعنوان شناخت بستر مناسب مورد استفاده قرار گرفت. در این آزمایشات ابتدا خاک های مورد نظر با 3 بار تکرار برای هرکدام از دو جنس آرتمیا بررسی شده و در نهایت با شناخت بهترین نوع بستر در مرحله دوم غذاهای مختلف رابا بهترین بستر با 3 تکرار برای هرکدا از دو جنس آرتمیا مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت بهترین تکرار مشخص گردید. در طول زمان آزمایش شاخص های بیولوژیکی رشد مانند: وزن (ز و خشک) وطول بر اساس روشهای استاندارد و پارامترهای محیطی مانند: دما، اکسیژن، محلول، شوری ، PH و کدورت با استفاده از دستگاه های استاندارد ثبت شد. تجزیه و تحلیل نتایج بدت آمده از طریق آنالیز آماری ANOVA و تست DUNKAN مورد بررسی قرار گرفت.

آرتمیا ، مواد مغذی ، خاک ، بیولوژی