جمشید پوراسفندیاری چم - Energy Research Center, Research Institute of Petroleum Industry, Tehran, IRAN

رسانایی گرمایی یکی از پارامتر های مهم در عملکرد حرارتی یک سیال عامل انتقال حرارت می باشد . در میان سیالات پایه مختلفی که برای امور انتقال دادن حرارت مورد استفاده قرار می گیرند آب با W/mK 6/0 بیشترین رسانایی گرمایی را از خود نشان میدهد این عدد به مراتب از رسانایی گرمایی اکثر جامدات و اکسید جامدات کمتراست . کاربرد ذرات جامد در یک سیال به ع نوان عامل افزایش ضریب رسانایی حرارتی به دلیل آنکه این سیال باید در مسیر خود گلوگاهها و گذرگاههای متعددی را طی نماید باعث بروز مشکلاتی نظیر رسوب گذاری و سایش می شود . موفقیتهای جدید در فن آوری نانو موجب شده است که مخلوط های جدیدی با ذرات جامد در ابعاد نانو معلق در سیالات بوجود آیند که نانو - سیال نامیده می شوند . این نانو ذرات شناور می توانند باعث تغییر در خواص حرارتی و انتقالی سیالات پایه شوند و در عین حال مشکلات یاد شده را برای سیستم به دنبال نداشته باشند ..

نانو سیال ، نانو ذره ، رسانایی گرمایی ، سیالات پایه