محمدعلی بدری - مربی پژوهشی پژوهشکده علوم و تکنولوژی زیر دریا دانشگاه صنعتی اصفهان

استحصال انرژی از دریا بوسیله چند پدیده معروف قابل بهره برداری است. این پدیده ها عبارتند از اختلاف دما، جزر و مد و انرژی اختلاف غلظت نمک. این منابع در بسیاری از نواحی ساحلی وجود دارند و اختلاف دما عموما در نواحی حاره پخش شده است. اگر چه انواع مختلف این انرژیها دارای مشخصات متفاوتی هستند اما همگی در زمینه مشکلات طراحی مهندسی در شرایط اقیانوس مشترکند. انرژی حرارتی دریا بطور قاطع بزرگترین منبع انرژی در دریاها است که قابلیت بهره برداری انرژی بیش از 10 برابر مصرف کنونی جهانی را دارا است. سیستمهای انرژی دریایی هزینه سرمایه گذاری اولیه زیادی دارند و می بایست در مدت زمانی طولانی با قابلیت اطمینان زیاد در شرایط محیطی سخت، بخوبی عمل نمایند. فعالیت این نیروگاهها ممکن است شرایط زیستگاههای محلی را بخصوص در نزدیک دهانه رودخانه ها تغییر دهد. نیروگاههای حرارتی دریایی و طرح های انرژی امواج می توانند تولید کننده آب شیرین به عنوان یک محصول جانبی نیز باشند، بنابراین برای نواحی دور افتاده ساحلی که دارای منابع آب شیرین نیستند جذاب می باشند. انرژی دریایی یا اقیانوسی یکی از انواع انرژی های تجدید پذیر است که درکنار منابع دیگری نظیر انرژی خورشیدی و باد مورد توجه قرار گرفته است. انرژی امواج و انرژی جزر و مد را می توان زیر مجموعه های انرژی های دریایی بشمار آورد. بنابراین نتیجه اینکه دریاها و اقیانوسهای جهان حاوی مقادیر عظیمی از انرژی به صورت جزر و مد امواج و اختلاف درجه حرارت می باشند. امکان بهره برداری از این انرژی ها از نظر فنی به اثبات رسیده و عملا نشان داده شده است. منابع انرژی امواج حرارتی و جزر و مد دریایی بطور کلی در تمام کاربردها تمام نشدنی و غیرآلاینده هستند و اگر چه از اثرات سو عاری نمی باشند ولی از آنجا که هیدروکربن نمی سوزانند بی خطر تلقی می شوند. بنابراین در این مقاله سعی شده است ضمن معرفی انرژی های دریایی دورنمایی از نحوه استحصال انرژی های دریایی ارائه شود زیرا منافع بالقوه اجتماعی، حمایت مستمر از توسعه منابع انرژی های دریایی را حقانیت می بخشد.