خسرو برگی - عضو هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران
روح ا... امیرآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد ساز ههای دریایی، دانشکده فنی دانشگاه تهران

در دهه اخیر تلاشها و تحقیقات گسترده ای در زمینه بازبینی ضوابط و معیارهای حاکم بر طرح لرزه ای سازه ها انجام گرفته است که تاکید آنها عمدتًا « طراحی بر اساس عملکرد » بر کنترل رفتار و عملکرد سازه در هنگام زلزله می باشد. این تلاشها منجر به ارائه فلسفه جدیدی در طراحی به نام شده است. پیش بینی واقع بینانه عملکرد ابنیه بر حسب عوامل قابل تعریف « طراحی بر اساس عملکرد » به طور کلی می توان گفت که هدف اصلی روش در طول زلزله هایی با شدت های مختلف می باشد که ممکن است در طول عمر مفید سازه در محل احداث آن رخ دهد . اما روشهای رایج که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند، بر اساس تامین ظرفیت مقاومتی، برای مقابله با نیروهای زلزله پایه گذاری شده است و هیچ اطلاعاتی در مورد رفتار سازه در هنگام افزایش نیروی طراحی ارائه نمی نماید. به جرات میتوان گفت، آیین نامه ای که اکثر مشاورین و طراحان کشور جهت طرح لرزه ای سازه های بندری استفاده می نمایند آیین نامه ژاپن Technical Standard For Port And Harbour Facilities In Japan (Ministry Of Transport, Japan 2002) می باشد . در سال 2000 دستورالعمل جدیدی (PIANC) توسط سازمان ناوبری بین المللی با عنوان Seismic Design Guideline For Port Structure بر پایه ین یافته است. « طراحی بر اساس عملکرد » دراین مقاله به مقایسه مفهمومی دستورالعمل جدید PIANC با آیین نامه ژاپن پرداخته خواهد شد . سپس معیارهای طراحی لرزه ای آیین نامه جدید ژاپن و دستورالعمل جدید طرح لرزه ای سازه های بندری PIANC بررسی می گردند . این عمل علاوه بر روشن ساختن معیار های روش طراحی جدید، گامی در جهت جایگزین و کاربردی کردن روش جدید طراحی به جای روشهای متداول و مرسوم در سیستم طراحی و مشاوره کشور خواهد بود .

طراحی لرز های، ساز ههای بندری، طراحی بر اساس عملکرد، آیی ننامه طراحی سازه های بندری ژاپن، دستور العمل PIANC