خدیجه حسنلو - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد فتحیان - استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران

فناوری اطلاعات و ارتباطات مهمترین ابزار، روش و سرمایه برای توانمندسازی جوامع در قرن جدید بهشمار می رود. حوزه های مختلفی از دانش و علوم تحت تاثیر این فناوری، در حال تغییر، توسعه و گذار به سطوح پیشرفته تری هستند. فناوری اطلاعات به عنوان محور تحولات نوین اقتصاد جهانی و عامل نوین تعیین کننده قدرت و امنیت ملی جای خود را به سرعت در سیاست گذاری های ملی باز نموده است. امروزه بسختی می توان دولت قدرتمند یا صاحب ادعایی را در جهان یافت که سیاست های مشخص و مدونی را برای ارتقای کاربرد فناوری اطلاعات در برنامه های ملی خود گنجانده باشد. تدوین یک چارچوب سیاستی که ابعاد سیاست گذاری را مشخص و زمینه های بررسی را تعیین کند، نخستین اقدام در یک فعالیت سیاست گذاری است. مطالعه حال حاضر، به منظور ارائه راهکارهای سیاست گذاری توسعه فناوری اطلاعات در کشور انجام شده است. روش مورد استفاده در این تحقیق، روش مطالعات تطبیقی و انجام تحلیل شکاف بوده است . ابتدا برخی الگوهای موجود در زمینه سیاست گذاری توسعه فناوری مورد بررسی قرار گرفته و سپس پس از انتخاب الگوی مناسب به منظور دستیابی به روندهای سیاستی کشورهای جهان و یا به عبارتی، روند مطلوب برنامه های توسعه ای فناوری اطلاعات در 6 کشور منتخب و یک اتحادیه منطقه ای (اتحادیه اروپا)، به لحاظ توفیق آنها در گسترش فناوری اطلاعات، در قالب چارچوب انتخابی مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس روند سیاست گذاری فناوری اطلاعات در کشور ، با مطالعه طرح تکفا حاصل شده است و نهایتا مقایسه روند مطلوب و وضعیت موجود در ایران و تحلیل شکاف ما بین این روندها، منجر به ارائه راهکارها و توصیه های سیاستی به سیاست گذاران امر فناوری اطلاعات کشور شده است.

سیاست فناوری ، فناوری اطلاعات ، شیوه برتر ، جامعه اطلاعاتی ، تکفا