هیوا علمی زاده - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه تهران

مناطق ساحلی از پویاترین منابع اکولوژیکی و بستر فعالیت های عظیم اقتصادی و اجتماعی در جهان به شمار می روند. منابع ارزشمند اکولوژیکی، تنوع زیستی و ذخایر سرشار نفت و گاز و فعالیت های عظیم اقتصادی این مناطق را به یکی از حساس ترین و ارزشمندترین مناطق در جهان تبدیل نموده است. صنعت توریسم و جذب گردشگر در مناطق ساحلی از موضوعاتی است که امروزه در سطح جهان از اهمیت و توجه شایانی برخوردار است. اجرای توسعه پایدار مؤثرترین روش غیر تکنولوژیکی برای کاهش آلودگی ها، تخریب محیط زیست، کاهش منابع طبیعی و به کارگیری رشد جمعیت به منزله منابع نیروی انسانی برای توسعه آینده و فایده رسانی به جامعه است. درمقاله حاضر، سعی بر این است تا با ارزیابی اثرات مثبت و منفی زیست دریایی گردشگری ساحلی، راه کارهایی برای حذف یا کاهش اثرات منفی آن ارائه شود. به دنبال افزایش جمعیت و فشار بر روی منابع طبیعی، مسئله گردشگری نیز اثرات نامطلوبی بر محیط زیست برجای می گذارد. بهترین راه کار، توسعه پایدار گردشگری می باشد که بهعنوان رهنمونی برای مدیریت کلیه منابع قلمداد می شود . به طریقی که بتوان نیازهای اقتصادی و اجتماعی را برآورده ساخت و همگنی فرهنگی و سیستم های حفاظت زندگی را همراه با افزایش عدالت و مساوات در توسعه، بهبود کیفیت زندگی جوامع و به وجود آوردن کیفیت برتر محیط زیست ایجاد کرد. بنابراین بهبود مدیریت زیست محیطی تسهیلات گردشگری برای کاهش آسیب های آن گام اول جهت نیل به اهداف توسعه پایدار گردشگری می باشد

صنعت توریسم، زیست دریا، ارزیابی، توسعه پایدار، گردشگری ساحلی