رمضان نعمتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی اصفهان
غلامعلی رئیسی - استادیار دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه صنعتی اصفهان

در مهندسی ارزش با محاسبه شاخص ارزش عملکردهای یک محصول و رتبه بندی عملکردها بـر اسـاس شـاخص ارزش ، عملکردهـای بحرانی شناسایی شده و سپس تصمیمات لازم در مورد افزایش ارزش عملکردهای دارای شاخص ارزش پایین اتخاذ م ی شود . شـاخص ارزش عملکرد از نسبت بهای عملکرد به هزینه عملکرد به دست می آید . بهای و هزینه عملکردها معمولا به صورت مقادیر تخمینی بوده که در برآورد آنها از نظرات ذهنی اعضای گروه مهندسی ارزش استفاده می شود، در حالی که نظرات ذهنی همواره شامل عدم اطمینان مـی باشند . عدم اطمینان در بها و هزینه عملکرده ا موجب ایجاد عدم اطمینان در شاخص ارزش عملکردهـا و در نهایـت در رتبـه بنـدی ارزشـی عملکردها می شود . در این مقاله با استفاده از تئوری مجموعه های فازی یک روش تصمیم گیـری گروهـی فـازی بـرای مواجهـه بـا عـدم اطمینان موجود در مهندسی ارزش ارائه شده است که در آن ، نظرات اعضای گروه در مورد درجه اهمیت عملکردها و بها ی عملکردهـا بـه صورت متغیرهای زبانی و یا مجموعه های فازی می باشد . شاخص ارزش عملکردها به صورت اعداد فازی به دست آمده و با مقایـسه آنهـا، عملکردها رتبه بندی می شوند .

مهندسی ارزش، عدم اطمینان، تصمیم گیری گروهی فازی