رضا توکلی مقدم - استادیارگروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی، دانشگاه تهران
یاسر صمیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی امیرکبی
حمید اسماعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علوم و فنون ما
نیما عظیم زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه تهران

یکی از مهمترین موضوعات مورد توجه در طرحریزی سیستمهای صنعتی، مسئله جایابی و یا بعبارت بهتر یافتن مطلوبترین مکان جهت استقرار تسهیلات می باشد . مدل مکانیابی حداکثر پوشش (MC) ، از جمله مدلهای جایابی بر روی شبکه است که قصد دارد با هدف پوشش بیشترین میزان تقاضا، مکان تعداد مشخصی از تسهیلات را از میان نقاط کاندید بر روی شبکه بیابد . تا کنون روشهای ابتکاری متعددی بمنظور حل مدل ریاضی مسئله MC ارایه شده است که در این میان دو روش موسوم به » افزایش طماعانه همراه با جابجایی «(GAS) و از جمله معروفترین آنها می باشد . هدف اصلی از انجام این کار تحقیقاتی، تحلیل و مقایسه عملکرد این دو روش «(LR) تخفیف لاگرانژ » جهت حل مدل مکانیابی MC می باشد . در این مقاله نشان داده شده است روش GAS قادر است در مدت زمان کمتری نسبت به روش LR . ، جوابی نزدیکتر به مقدار بهینه را حاصل نماید.

مکانیابی در شبکه، مدل Maximal Covering ، روش ابتکاری افزایش طماعانه همراه با جابجایی، روش ابتکاری تخفیف لاگرانژ