امیرپرویز مهرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
عباس سام - استادیار بخش مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان
حسن حاجی امین شیرازی - استادیار بخش مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان
بهزاد یگانه - استادیار بخش مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان

وجود ذراتی با ابعاد بحرانی در مدارهای نرم کنی خودشکن و نیمه خودشکن همواره باعث کاهش کارایی این آسیاها می شود. لذا خارج سازی این ذرات از مدار نرم کنی باعث افزایش کارایی نرم کنی و در نتیجه افزایش ظرفیت و تولید آسیاهای خودشکن و نیمه خودشکن می شود . خارج سازی بار در گردش آسیاهای نیمه خودشکن کارخانه فرآوری مجتمع سنگ آهن گل گهر باعث افزایش ظرفیت و نیز افزایش تولید این مدار نرم کنی گ ردید. در این تحقیق اثرات این خارج سازی، بر کیفیت محصول آسیا و نیز کنسانتره تولیدی توسط جداکننده های مغناطیسی خشک این کارخانه مورد بررسی قرار گرفته است . این بررسی با استفاده از روش های آماری و توسط آزمون های ”F ” و ”t ” انجام شده است . در این بررسی، میانگین عیار آهن (Fe) اکسید آهن ،(FeO) گوگرد ، (S) و فسفر(P) و نیز K80 به عنوان شاخص های ، کیفیت محصول آسیا و کنسانتره خشک تولیدی در نظر گرفته شده است . نتایج حاصل از این آزمون ها حاکی از عدم بروز تغییرات معنی دار در شاخص های کیفی این محصولات در حین انجام آزمایش خارج ساز ی بار در گردش بود . نهایتًا این نتیجه حاصل شد که خارج سازی بار در گردش، ضمن افزایش ظرفیت آسیا و نیز نرخ تولید محصول، از دیدگاه کیفی تاثیر نامطلوبی بر فرآوری سنگ آهن ندارد.

آزمون های آماری t و F ، بار در گردش، ابعادبحرانی، گل گهر