محمدجواد خانجانی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
غلامعباس بارانی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدعلی جعفری نسب باغستانی - کارشناس ارشد سازه های هیدرولیکی

بهینه سازی ابزاری است که برای کاهش هزینه ها یا منابع جهت افزایش بازده به کار گرفته می شود. عدم به کارگیری یک روش بهینه سازی قابل قبول و مشخص برای طراحی کانالهای آبیاری موجب پائین بودن بازده سیستم های آبیاری گردیده است. در طراحی کانالهای آبیاری تلاش می شود که هزینه مالی و اتلاف آب کاهش یافته و زمینهای تحت خدمات از آب مورد نیاز برخوردار گردند.انتخاب چگونگی مسیرهای شبکه کانال ها در منطقه مورد نظر، نقش بسیار موثری را در بهینه سازی ایفا می نماید. لذا باید سعی کرد تا مسیرهای شبکه کانال ها به گونه ای باشد که ضمن آن که طول بهینه را برای کل شبکه ممکن می سازد، آب مورد نیازهر قسمت نیز تامین شود. در این مطالعه ، بخشی از شبکه آبیای زیر سد جیرفت مورد توجه قرار گرفته و با سه روش: درختی اصلاح شده، کوتاهترین مسیر و شبکه بهینه با ظرفیت محدود بهینه گردیده و محدودیت های ثقلی بودن جریان و حداقل آب مورد نیاز هر قطعه در نظر گرفته شده است. جوابهای حاصله از روشهای مذکور با یکدیگر مقایسه شده اند و برای به دست آوردن شبکه با کمترین طول کانال، روش اصلاح شده درختی با حداقل پهن شدگی پیشنهاد می گردد.