فاطمه گلپایگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه تهران
منصوره قوام عربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشگاه تهران
هدی قاسمیه - دانشجوی دکتری آبخیزداری دانشگاه تهران

سیل یکی از بلایای طبیعی می باشد که خسارات مالی ، جانی و زیست محیطی فراوانی را به همراه دارد . امروزه مشخص شده است که به دلیل وجود پاره ای مشکلات در روشهای کنترل سیلاب ( مانند هزینه بسیار بالای اقدامات حفاظتی در برابر سیلهای با دوره بازگشت طولانی ، اثرات نا مطلوب اکولوژیکی و زیست محیطی این اقدامات ، افزایش وقوع سیلابها به دلیل تغییر اقلیم و ... )‌ مهار تمام سیلابها امکان پذیر نمی باشد بنابراین به منظور کاهش خسارات سیلابها می بایست به روشهای تعدیل کننده سیلاب روی آوریم. بطور کلی مدیریت حوزه های آبخیز با انجام اقداماتی نظیر افزایش پوشش گیاهی ، اصلاح شیب و کاربری اراضی و ... می تواند با افزایش زمان تمرکز ، دبی اوج سیلاب را کاهش داده وسیلاب را تعدیل کند ، که البته این امر با افزایش تدریجی سطح آبهای زیرزمینی درتعدیل خشکسالی نیز موثر است. روشهایی که به منظور اجرای مدیریت صحیح حوزه های آبخیز انجام می شود شامل روشهای سازه ای ، غیر سازه ای (‌بیولوژیکی )‌ و تلفیقی می باشد که روشهای تلفیقی کارایی بالاتری را دارا هستند.

‌کنترل سیلاب ، تعدیل سیلاب ،مدیریت حوزه های آبخیز