حامد کشتکار - دانشجوی کارشناسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
نیما برومند - دانشجوی کارشناسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

در دهه های اخیر از بتن بعنوان یک ماده ساختمانی مهم و با تحمل فشارهای بالاجهت ساخت و ساز انواع سازه ها استفاده می شود. ضعف این ماده مهم و پر مصرف ساختمانی در مقابل کشش با قرار دادن آرماتور تا حد زیادی جبران شده است اما هنوز در مقابل ضربه دچار ضعف می باشد. کاربرد الیاف و مواد مختلف در بتن به افزایش نرمی آن و مقاومت درمقابل بارهای ضربه ای و نیروهای ناشی از زلزله کمک می کند که این موضوع اساس تحقیق ما میباشد. هدف از این مقاله، ارائه راهکار مناسبی برای مقابله با ضربه های دینامیکی و کشش های آنی، که سازه هایی از قبیل پایه ی اسکله ها، باند فرودگاه ها (محل تماس چرخ های هواپیما Landing) ، آشیانه هواپیماهای نظامی و مسافربری، پناهگاه های انسانی و انبارهای نگهداری مهمات (که در معرض موج و ضربه ی انفجار) و کلیه سازه هایی که در معرض زلزله (سازه های معمول ساختمانی) که نوع مهمی از بار دینامیکی و ضربه ای را تولید می کند، می باشد. اساس و پایه تحقیق و مقاله ما بالا بردن مقاومت بتن در برابر ضربه با توجه به مقایسه بین الیاف فلزی (Sin) و الیاف پلیمری (پلی پروپلین) با خاموت های سه ساق (NH3) می باشد.

ضربه دینامیکی ، کشش آنی ، NH3 ، خاموت ، پلی پروپیلن ، Landing ، الیاف