محمدرضا حسن بیگی
محمد علیایی
میرداود سیدی

بنا به تعریف سازمان جهانی بهداشت اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار در اثر انجام فعالیت در شرایط کاری ایجاد می شود . این فعالیت ها بطور معنی داری به ایجاد یا تشدید این اختلالات کمک می کنند . با وجود اینکه امروزه با مکانیزاسیون و خودکار شدن خطوط تولید و مونتاژ، بار کاری کارگران کاهش یافته، ولی خطر ابتلا به اختلالات آسیب های تجمعی و اختلالات اسکلتی عضلانی افزایش یافته است، زیرا خطوط مکانیزه موجب افزایش سرعت انجام کار شده و نیروی بیشتری را روی اندامهای کوچک متمرکز می کنند . از سوی دیگر طبیعت مزمن این بیماریها سبب شده که درد و سایر علائم آنها پنهان بماند به نحوی که اغلب افراد این ناراحتی ها را به عنوان عوارض اجتناب ناپذیر ناشی از کار و کهولت سن تلقی کنند . مطالعات در صنایع آجرپزی نشان داده است که مشاغل آجرپزی دارای ریسک فاکتورهای ایجاد کنندة اختلالات اسکلتی عضلانی می باشند . در این بررسی به منظور ارزیابی ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی از روش MAC استفاده شده است . این روش توسط بخش آزمایشگاه ارگونومی اداره ایمنی و بهداشت انگلستان (HSE) جهت تسهیل در امر بازرسی از شرکتهایی که عملیات حمل دستی مواد دارند، تدوین شده است . با روش MAC سه نوع عملیات کاری را می توان ارزیابی نمود، برداشتن بار به صورت انفرادی، برداشتن بار به صورت تیمی، حمل دستی بار . برای هر نوع ارزیابی، راهنمای ارزیابی و چارت اجرایی وجود دارد . با توجه به امتیازات خطر بدست آمده، شغل سوم ( بلند کردن قالب پرس به صورت تیمی ) بالاترین امتیاز خطر و بیشترین کد رنگی قرمز را به خود اختصاص داده است . دومین شغلی که بالاترین امتیاز خطر را دارا می باشد، شغل آجربارکن ( در وضعیتی که آجرها در ارتفاع بالا و روی زمین قرار دارند ) می باشد . شغلهای آجربارکن ( در وضعیتی که آجرها در ردیف های وسط قرار دارند ) و کوره چینی نیز در رتبه های بعدی مشاغل دارای خطر شناسایی شدند .

مشکلات اسکلتی عضلانی MAC آجرپزی