فرامرز فرشته صنیعی - دانشیار دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده مهندسی، گروه مکانیک
مریم خلیلی گشنیگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده مهندسی، گروه مکان

در آهنگری قالب باز عموماً هدف رسیدن به یک قطعه نهایی نیست و بیشتر تولیدات آن به عنوان مواد اولیه، در تولیدات قطعات مختلف مورد استفاده قرار می گیرند . کاهش ابعاد سطح مقطع ( یا تغییر شکل سطح مقطع ) و افزایش طول قطعه از مهمترین اهداف آهنگری در قالب باز است . با توجه به آنکه در آهنگری قالب باز، مواد آزادانه در جهات عرضی و طولی جریان می یابند، از دیرباز یکی از دغدغه های متخصصین این فرآیند، پیش بینی توزیع طولی و عرضی مواد بوده است . بدین منظور می توان از روشهای مختلف تحلیلی، عددی و تجربی استفاده نمود . از این میان، آزمایشات عملی و روش اجزاء محدود جهت انجام مطالعات در این تحقیق مورد استفاده قرارگرفته اند . در مقالة حاضر، تاثیر نسبت ابعادی قالب و قطعه و نیز اثر ضریب اصطکاک بر نیروی آهنگری و توزیع عرضی و طولی St37 ماده، مورد بررسی قرار گرفته است . برای انجام آزمایشات از سرب به عنوان ماده مدل ( بیلت ) و از قالب فولادی به عنوان ابزار استفاده شده است . آزمایشها وشبیه سازیهای عددی مربوط، برای ترکیبهای مختلفی از هندسه ابزار و بیلت و همچنین شرایط اصطکاکی گوناگون انجام گردیده است . سپس نتایج عددی و تجربی با هم مقایسه شده که مشاهده گردید تطابق خوبی میان آنها وجود دارد .

آهنگری قالب باز – توزیع طولی و عرضی مواد – نیروی آهنگری – اصطکاک