علی اکبر جمالی - پژوهشگر و عضو هیات علمی دانشکده علوم و مهندسی دانشگاه امام حسین (ع)، دا

احتراق ناقص سوخت در محفظه‏های احتراقی اغلب منجر به نقص تکاملی زنجیره فعل و انفعالات شیمیایی عناصر می‏گردد. به نحوی‏که مقدار معتنابهی از مواد تولید شده در واکنشهای زنجیره‏ای میانی، مسیرفرایند را طی نمی‏کنند و به صورت اولیه در سیستم باقی می‏ماند. با عنایت به بدیهی بودن نقش مخاطره‏آمیز اکسیدهای ازت در آلودگی‏های زیست محیطی، روشهای کاهش گازهای مضر مورد توجه طراحان دستگاههای مولد انرژی بوده و اغلب در تلاشند که با شناسایی نقاط داخل محفظه احتراق و کنترل شرایط ترمیک هر منطقه، شیوه‏های مختلفی را بکارگیرند و افزونگی تولید گازهای سمی را مهار نمایند. در مواقعی که اعمال تمهیدات فنی و عملیاتی مؤثر نباشد؛ ظهور اجزاء آلاینده گازی تولیدشده مشکلات عدیده‏ای را برای محیط ایجاد می‏نماید. راه حل مطلوب بکارگیری سیکلونهای غبارگیری، بازگردش، بازسوزش و احیاء کاتالیستی گازهای دودکش است. پزوهش حاضر نتایج مطلوب ناشی از بکارگیری روش‏های مزبور را نشان می‏دهد.

سیلیکون های خشک ، غبارگیر ، بازسوزش ، بستر سیال ، انتشار ، کاهش و حذف انتخابی