علیرضا جاذب نیکو - دانشجوی کارشناسی ارشد – دانشگاه گیلان
کاظم آتشکاری - استادیار – دانشگاه گیلان
نادر نریمان زاده - دانشیار – دانشگاه گیلان

معمولا زمانبندی سوپاپها برای افزایش کارایی موتور، در حداکثر دور و قدرت طراحی می شود . محققین نشان داده اند که در قدرتهای میانی با زمانبندی متغییرسوپاپها، کارایی موتور بهبود می یابد. برای افزایش گشتاور و کاهش مصرف سوخت و گازهای آلاینده می توان از تغییر زمانبندی سوپاپها در شرایط مختلف استفاده نمود . در این مقاله ابتدا روش دسته بندی داده های عددی 2 برای مدلسازی اثر تغییر زاویه بسته شدن سوپاپ ورودی و دور یک موتور احتراق داخلی بر گشتاور و مجموعه گازهای آ لاینده اکسید نیتروژن خروجی از مو تور(NOx) با استفاده از داده های حاصل از مدلسازی ترمودینامیکی و شیمیایی یک موتور در حداکثر قدرت، بکار گرفته می شود. از شبکه های عصبی مصنوعی با ساختار عمومی و روش تجزیه مقادیر منفرد 3 برای تعیین ضرایب چند جمله ایهای مدل ، استفاده می شود . در این راستا مدلهایی بدست می آیند که از دقت مطلوبی برخوردارند . با استفاده از مدلهای بدست آمده و الگوریتم ژنتیک 4 ، بهینه سازی بصورت تک هدفی و دو هدفی(Pareto) انجام می شود و متغیر های طراحی که باعث بهینه سازی توابع هدف می شوند، بدست می آی ند. از این دسته نقاط می توان برای طراحی ز مان بندی متغیر و بهینه سوپاپ ورودی استفاده نمود.

موتور SI، زمانبندی متغییر سوپاپها، الگوریتم ژنتیک، GMDH