سلمان نوروزی - استادیار - دانشکده مهندسی مکانیک، مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی نوشی

در این مقاله به بررسی اثرات بکارگیری تکنیکهای نوین، یعنی استفاده از گاز اتمیزه کننده ثانویه و سیمهای توپر شده بر خواص پوشش قوس الکتریکی پرداخته خواهد شد. از جمله مهم ترین محدودیتهای فرایند پاشش قوس الکتریکی بالا بودن مقدار اکسید و تخلخل پوشش است. نتایج بدست امده نشان داده است که استفاده همزمان گازهای اتمیزه کننده اولیه و ثانویه سبب کاهش مقدار اکسید و تخلخل پوشش فولاد زنگ نزن 316L به میزان 45% و 25% شده است. این اثر را می توان از طریق افزایش سرعت ذرات و بدنبال آن افزایش انرژی جنبشی آنها در هنگام برخورد با زیر لایه و بهبود قابلیت تغییر شکل آنها توضیح داد. استفاده از سیم توپر شده با ذرات غیر فلزی 98MXC موجب افزایش قابل ملاحظه سختی و مقاومت به سایش پوشش آن در مقایسه با پوشش حاصل از مفتول فولاد زنگ نزن شده است. همچنین نتایج نشان داده است که در حالت فشار گازهای اتمیزه کننده اولیه و ثانویه یکسان معادل 0.41MPa مقاومت به سایش پوشش سیم توپر شده 98MXC (افت 1.1 میلیگرم در 1000 سیکل) بیش از دو و نیم برابر مقدار آن در پوشش حاصل از مفتول فولاد زنگ نزن 316L (افت 2.9 میلیگرم در 1000 سیکل) بوده است .

پاشش حرارتی، پاشش قوس الکتریکی، مقاومت به سایش، خواص پوشش ، سیمهای تو پر شده