حسین صمدیار - کارشناس مهندس شیمی باشگاه پژوهشگران جوان
حسن صمدیار - دانشجوی دکترای مهندسی محیط زیست (آب و فاضلاب) باشگاه پژوهشگران جوان

در جهان امروز مشکلات جانبی ناشی از گسترش روزافزون صنعت، صدمات جبران‌ناپذیری بر زندگی آدمیان و سایر موجودات زنده وارد کرده است. یکی از این مشکلات، آلودگی محیط زیست در اثر استفاده از سوختهای فسیلی نظیر نفت، زغال سنگ و گاز است. استفاده از این حاملهای انرژی با پخش مواد آلاینده در محیط زیست همراه است. وسعت توزیع مواد آلاینده، به نوع کیفیت سوخت مورد استفاده بستگی دارد. انتشار مواد آلاینده تخریب محیط زیست و به ‌خطر افتدن سلامت انسانها را در پی دارد. مصرف سوختهای فسیلی موجب تولید بخار آب، گاز کربنیک و گازهای سمی همچون CO،SO2 و اکسید نیتروژن(NOx) است. تمامی این مواد غیر از بخار آب، روی محیط زیست در سطح محلی، منطقه‌ای و جهانی اثر تخریبی دارند. از طرف دیگر گازهای سمی موجود در هوا، با نزولات جوی ترکیب شده و بارانهای اسیدی به‌وجود می‌آورند که باعث آلودگی آب رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و مخازن زیرزمینی شده و اثر تخریبی خود را در سطح منطقه نشان می‌دهند. تاثیر دیگر مصرف حاملهای انرژی، گرم شدن سطح زمین و اثر گلخانه‌ای است. سوزاندن جنگلها در نیم‌قرن اخیر، به ‌سرعت رشد یافته و در میان دانشمندان و هواداران محیط زیست نگرانیهای فراوانی را دامن زده است. براساس چشم‌انداز انرژی جهانی 2002 (WEO)، تقاضای انرژی در جهان از سال 2000 تا 2030، 50 درصد افزایش خواهد یافت، مگر اینکه سیاستهای تازه‌ای اتخاذ شود. از زمان وقوع انقلاب سنعتی تمرکز دی‌اکسید کربن در جو 30 درصد افزایش یافته که یکی از علل تغییرات آب و هوایی جهان، افزایش همین گاز است. براساس پروتکل کیوتو، کشورهای توسعه یافته باید تولید گاز دی‌اکسید کربن را 2/5 درصد کاهش بدهند که این مقدار کاهش، مشکلات آب و هوایی جهان را برطرف نخواهد کرد.

انرژی، زیست‌محیطی، آلودگی، آلاینده‌ها، سوختهای فسیلی