امیرحسین شجاع - کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی زلزله دانشگاه صنعتی شریف
فیاض رحیم زاده - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف

درحال حاضر یکی از منطقی‌ترین روشها برای آنالیز سازه و ارزیابی عملکرد آن برای کارهای عملی، روشهای ساده شده غیرخطی هستند، که آنالیز استاتیکی غیرخطی انجام شده روی مدلهای نسبتا ساده ریاضی را با روش طیف پاسخ ترکیب می‌کنند.در تمام این روشها، تعریف منحنی ظرفیت سازه به کمک تحلیل بار جانبی افزاینده نقش محوری دارد. در این روش، نوع بارگذاری جانبی و نیز تغییرمکان هدف، براساس این دو فرض استوارند که پاسخ سازه بوسیله مود اصلی کنترل می‌شود وشکل این مود پس ازایجاد مفصلهای پلاستیک دراعضا بدون تغییر باقی می‌ماند. به وضوح مشخص است که پس از تشکیل مفاصل پلاستیک در سازه، هر دوی این فرضیات تقریبی خواهند بود. بنابراین مطالعات اخیر در این زمینه، بر گسترش دادن آنالیز بار جانبی افزاینده به سازه‌هایی که در آنها اثرات مودهای بالاتر مهم است، متمرکز شده است. دراین مقاله با تمرکز بر سازه های قاب خمشی بتنی، سازه‌های نامتقارن در پلان که در آنها پیچش رخ می‌دهد، مورد بررسی قرار گرفته‌اند و روش پیشنهادی دستورالعمل FEMA356 که در آن آنالیز سازه در دو جهت اصلی به صورت مستقل انجام می‌شود همراه با روش دیگری که درآن بار جانبی به طور همزمان در دو جهت متعامد به سازه اعمال می‌شود ، بررسی شده و نتایج حاصل با نتایج تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی مقایسه شده‌ اند.

تحلیل بار جانبی افزاینده، الگوی بار مودال، تحلیل تاریخچه زمانی، تحلیل غیرخطی