محمود مقیمی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات بتن ایران
جواد برنجیان - عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران
کامران نعمتی - عضو هیئت علمی دانشگاه واشنگتن

محدود بودن منابع و حفظ کیفیت محیط زیست لزوم بازیافت مواد و مصالح را اجتناب ناپذیر ساخته است. یکی از مصالح ساختمانی که پتانسیل خوبی برای بازیافت دارد بتن می‌باشد. بتن ضایعاتی را می‌توان دوباره خرد نموده، به عنوان سنگدانه در ساخت بتن استفاده کرد. ضایعات بتنی معمولاً در زمین دفن می‌شوند لذا بازیافت آنها ضمن حل مشکلات زیست محیطی باعث حفظ منابع طبیعی محدود می‌شود.در این تحقیق اثر استفاده از خرده بتن به عنوان سنگدانه در بتن بازیافتی مورد بررسی قرار گرفت. بتن‌هایی با مقاومت معلوم برای بازیافت در نظر گرفته شد. بتن ضایعاتی پس از خرد شدن تحت آزمایش های تعیین درصد جذب آب، چگالی و وزن مخصوص انبوه قرار گرفت و نتایج با نتایج حاصله بر روی سنگدانه طبیعی مقایسه گردید. آنگاه مقاومت‌های فشاری، کششی، مدول الاستیسیته و جمع شدگی بتن‌های بازیافتی و نرمال با هم مقایسه شد. 80 عدد نمونه با 4 طرح اختلاط مختلف که مواد سیمانی در همگی ثابت است و فاکتور تعیین کننده اختلاف آنها شامل نوع سنگدانه مصرفی (طبیعی، بازیافتی، ترکیبی از این دو) بود.نتایج نشان می‌دهدکه در اغلب طرح‌ها استفاده از سنگدانه بازیافتی باعث دستیابی به بتن بازیافتی با مقاومت فشاری و کششی کمتر نسبت به بتن نرمال می‌گردد. در بتن بازیافتی با جایگزینی ماسه طبیعی بجای ریزدانه بازیافتی، تغییر زیادی در مقاومت کششی و فشاری بتن بازیافتی مشاهده نگردید. همچنین بتن بازیافتی در مقایسه با بتن معمولی جمع شدگی بیشتری از خود نشان می دهد.

بتن بازیافتی، خرده بتن، خواص مکانیکی، جمع شدگی