مهدی سلامی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه تربیت مدرس تهران
مهدی اژدری - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه تربیت مدرس تهران
حسین ریاحی مدوار - دانشجوی دوره دکتری سازه های آبی دانشگاه تربیت مدرس تهران
کوروش محمدی - استادیار گروه آبیاری و زهکشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران

امروزه استفاده از سیستمهای تطابقی استنتاج فازی ( ANFIS) بعنوان راهکاری جدید درتحلیل مسائل آبی، گسترش یافته است. در حدود 92 درصد از منابع آب مصرفی کشور در بخش کشاورزی استفاده می شود، لذا استفاده صحیح و بهینه در این بخش می تواند کمک مهمی به صرفه جویی در آب بنماید. یکی از مسائلی که کمک فراوانی به استفاده صحیح و جلوگیری از هدر رفت آب به خصوص در ایران می نماید، زهکشی صحیح اراضی کشاورزی می باشد. زهکشی اضافی باعث هدر رفت آب گرانبها گشته و زهکشی کم باعث می شود که بهره وری آب کاهش یافته و محصول مورد نظر تولید نگردد. به همین منظور در این تحقیق یک رهیافت جدید با استفاده از سیستم استنتاج فازی تطابقی برای مدل کردن فاصله ی زهکش ها در حالت های ماندگار و غیرماندگار، با استفاده از فرمول های هوخهات و گلوردام که از فرمولهای رایج و متداول برای محاسبه فاصله زهکش ها است ارائه شده است. مدلهای مورد نظر با مجموعه ای از داده های تئوری و آزمایشگاهی مربوط به پارامترهای مورد نیاز در فرمول های هوخهات و گلوردام مورد آموزش و ارزیابی قرار گرفته است. غیر خطی بودن روابط بکار رفته در این روش ها باعث می شود که امکان حل مستقیم آنها وجود نداشته و نیاز به آزمون و خطا و استفاده از گرافهای متعدد بوجود بیاید. در توسعه مدل استنتاج فازی، چندین تابع عضویت با ترکیبات مختلفی از توابع اعمالی بر سیستم ورودی، مورد ارزیابی قرار گرفت و در هر مورد ساختاری که بالاترین مقدار R2 و کمترین مقدار متوسط جذر مربع خطا (RMSE) را تولید می نمود بعنوان مدل بهینه گزینش گردید. بهترین مدل برای محاسبه فاصله زهکش ها در حالت ماندگار و غیر ماندگار با استفاده از روش منقطع سازی شبکه ای و تابع عضویت گوسین همراه با 2 تابع عضویت برای هر مولفه بردار ورودی و روش آموزش هیبرید حاصل شد که R2 هر حالت ب ترتیب 0.9981 و 0.983 در مرحله آزمون بدست آمد.

فاصله زهکش ها ، فرمول های هوخهات و گلوردام ، استنتاج فازی