ابوالفضل شمسایی - استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف
خسرو حمزه پور - کارشناس ارشد عمران مهندسی آب تهران

در اغلب سیستمهای منابع آب، آبهای زیر زمینی به تنهایی مورد استفاده قرار نمی گیرند و بهتر است با منافع آبهای سطحی بصورت تلفیقی جهت تامین نیازها استفاده گردند. از جمله محاسن روش بهره برداری تلفیقی را می توان به ارزان تر شدن پروژه تامین آب، استفاده بیشتر درازمدت از آبهای سطحی، کم شدن حجم مخازن سدها، کمتر شدن تلفات تبخیر و تعریق در محل اشاره نمود. در این تحقیق با استفاده از مدل pmwin ابتدا لایه آبدار دشت نقده- اشنویه سبیه سازی شده و بعد از کالیبره نمودن آن، نتایج نهایی تغییرات سزح آب زیرزمینی در چاهکهای مختلف بدست آمده است. از الگوریتم ژنتیک که تابع هدف آن بالا بردن اطمینان پذیری سیستم ( کاهش ریسک) است، برای بهینه سازی تلفیقی در محدوده طرح استفاده شده است. هدف اصلی از مدل بهینه سازی تلفیقی تدوین الگوریتم بهره برداری بهینه از منابع آب سطحی و زیر زمینی در راستای تامین نیازهای آبی برای مصارف مختلف و با اطمینان بالا می باشد. مصارف بکار رفته در این مدل شامل نیازهای منطقه از نظر شرب، صنعت و کشاورزی می باشد.

بهره برداری تلفیقی ،‌تغییرات سطح آب زیرزمینی ، الگوریتم ژنتیک ، اطمینان پذیری سیستم ، تامین نیازهای آبی