مهدی نعمتی چاری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه تهران
اسداله نورزاد - دانشیار و سرپرست گرایش مهندسی زلزله دانشگاه تهران
محمد شکرچی زاده - استادیار و سرپرسست انستیتو مصالح ساختمانی دانشگاه تهران
محسن غلامرضا کاشی - مشاور تحقیقاتی انستیتو مصالح ساختمانی دانشگاه تهران

در سازه های بتنی حجیم، ممکن است در اثر افزایش دمای بتن ناشی از هیدراتاسیون، ترک خوردگی حرارتی در سنین اولیه اتفاق بیفتد. استفاده از سیمان های با حرارت زایی کم و جایگزینی بخشی از سیمان با مواد پوزولانی مانند خاکستر بادی باعث کاهش تولید حرارت هیدراتاسیون در سنین اولیه می گردد که در نتیجه حداکثر درجه حرارت بتن و متعاقبا خطر ترک خوردگی حرارتی کاهش می یابد. در این مقاله با استفاده از روش اجزا محدود و نرم افزار ANSYS با در نظر گرفتن اثر بلوغ در تولید حرارت هیدراتاسیون ، دو گزینه مورد نظر طرح اختلاط بتن در سرریز بتنی سد سمیره با سیمانهای تیپ 1 ایلام، تیپ 2 درود و تیپ 5 خوزستان مورد مطالعه قرار گرفته است و اثر استفاده از سیمان تیپ 2 و 5 و کاربرد خاکستر بادی به عنوان جایگزین بخشی از سیمان مصرفی در کاهش حداکثر درجه حرارت بتن سرریز سد سمیره به وضوح دیده شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از سیمان تیپ 5 و جایگزینی 30 درصد از مصالح سیمانی با خاکستر بادی نسبت به زمانی که تنها از سیمان تیپ 1 استفاده می شود، باعث کاهش حداکثر افزایش دما تا میزان 40 درصد می گردد.

سرریز بتنی ، بتن حجیم ، حرارت هیدراتاسیون ، خاکستر بادی ، روش اجزا محدود