عبدالله کیوانی - استادیار دانشکده فنی دانشگاه آذربایجان
زهرا سبزی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده فنی دانشگاه تهران

بررسی زلزله های مخرب در سطح جهان و بویژه در زلزله های اخیر ایران نشان می دهد که بیشترین عامل خرابی در سازه های بتن آرمه ناشی از کمبود ظرفیت باربری، شکل پذیری کم، ضعف در عملیات اجرایی، کیفیت پایین بتن اجرا شده نسبت به مقاومت طراحی و ... می باشد. مظالعات گسترده در این خصوص در تفکیک المانهای سازه ای بیانگر این است که بیشترین آسیب ها در سازه به دلیل ضعف در رفتار و عملکرد ستونها است که ناشی از طراحی و یا اجرای ضعیف می باشد. به همین دلیل در مناطق زلزله خیز ضروری است که روش های ترمیم و بهسازی لرزه ای در خصوص ستونهای ضعیف چه بواسطه طراحی و یا اجرای غلط و حتی تغییر کاربری توجه خاصی مبذول گردد. چرا که تقویت و بهسازی یک سازه در مقایسه با تخریب و بازسازی آن می تواند صرفه جویی اقتصادی زیادی را در برداشته باشد. در این مقاله پژوهشی سعی شده است با بهره گیری از عملکرد ژاکت فولادی، ترمیم و تقویت ستونها در مدلهای آزمایشگاهی با لحاظ نمودن ضعف های اجرایی مطالعه گردد. همچنین رفتار تئوری و تجربی ستون های بتنی دایره ی که با ژاکت فولادی تقویت شده اند بررسی شود. نتایج آزمایشات نشان می دهد دورگیری مقطع بتنی با ژاکت فولادی با جلوگیری از کرنش جانبی بتن ضمن افزایش ظرفیت باربری ستون، شکل پذیری و طاقت ستون را تحت بارنهایی گسیختگی در یک بازه لرزه ای با تداوم زمانی تا 300 ثانیه را می تواند ارتقاء دهد.

ستون بتونی دایره ای ، ژاکت فولادی ، بتن پرکن ، ظرفیت باربری ، شکل پذیری ، طاقت ، کمانش موضعی